Polityka bezpieczeństwa
Polityka bezpieczeństwa w pierwszej kolejności jest jedną z integralnych części polityki zagranicznej Litwy. Lecz jednocześnie polityka bezpieczeństwa jest szczególną częścią polityki zagranicznej – pewnego rodzaju warunkiem i podstawą dla innych dziedzin polityki.
Zarówno w życiu odrębnej osoby, jak i w życiu kraju bezpieczeństwo jest podstawową wartością. Wyłącznie kraj bezpieczny w szerokim znaczeniu tego słowa może skutecznie rozwijać się w Unii Europejskiej, rozwijać stosunki z poszczególnymi krajami i ich grupami, prowadzić aktywną dyplomację gospodarczą.
Zwykło się mówić, że litewska polityka bezpieczeństwa jest euroatlantycka, oparta o członkostwo naszego kraju w Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego (NATO). To jest najważniejszym gwarantem naszego bezpieczeństwa, jednak sama polityka bezpieczeństwa zewnętrznego jest znacznie bardziej szeroka. Litwa również aktywnie działa w ramach Europejskiej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony, jest członkiem Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE), uczestnikiem wielu umów i konwencji, które przyczyniają się do zwiększenia bezpieczeństwa i stabilności.
Litwa stała się członkiem NATO i Unii Europejskiej w czasie, gdy w systemie bezpieczeństwa transatlantyckiego zachodzą istotne zmiany. Pozwala to jej wspólnie z innymi sojusznikami aktywnie uczestniczyć w procesie określania nowej definicji NATO i tworzeniu Europejskiej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony. Z innej strony, członkostwo w organizacjach europejskich i euroatlantyckich zapewnienia polityce bezpieczeństwa zewnętrznego Litwy takie możliwości i dźwignie, których wcześniej nie posiadaliśmy. Należyte ich wykorzystanie – to codzienna praca dyplomatów pracujących w dziedzinie polityki bezpieczeństwa.